Kozmetik prosedürler bağlamında “ışık dolgusu” genellikle yüze hacim kazandırmak ve kırışıklıkların, çizgilerin veya çukur alanların görünümünü azaltmak için kullanılan minimal invaziv bir tekniği ifade eder. Tipik olarak, cildi dolgunlaştırmak ve kaybedilen hacmi geri kazandırmak için tasarlanmış enjekte edilebilir maddeler olan dermal dolgu maddelerinin kullanımını içerir.

İşte dermal dolgu maddeleri ile ışık dolgusuna genel bir bakış:

1. Konsültasyon: İşlemden önce, hasta nitelikli bir kozmetik cerrah veya dermatolog ile bir konsültasyon yapacaktır. Bu konsültasyon sırasında, sağlayıcı hastanın yüz anatomisini değerlendirecek, hedeflerini ve endişelerini tartışacak ve dermal dolgularla ışık dolgusunun uygun bir tedavi seçeneği olup olmadığını belirleyecektir.

2. Dermal Dolgu Maddelerinin Seçimi: Her biri kendine özgü özelliklere ve endikasyonlara sahip çeşitli dermal dolgu türleri mevcuttur. Hafif dolgu için, nemi çekme ve tutma yetenekleri nedeniyle hyaluronik asit bazlı dolgular yaygın olarak kullanılır ve doğal görünümlü ve nemli bir görünüm sağlar. Seçilen dolgu maddesinin spesifik türü ve markası, tedavi edilen alan, kırışıklıkların veya çizgilerin derinliği ve hastanın bireysel tercihleri gibi faktörlere bağlı olacaktır.

3. Enjeksiyon Tekniği: Prosedür sırasında, sağlayıcı ince bir iğne veya kanül kullanarak yüzün hedeflenen bölgelerine stratejik olarak küçük miktarlarda dermal dolgu maddesi enjekte edecektir. Işık dolgusu için yaygın bölgeler arasında yanaklar, şakaklar, göz altı bölgesi, nazolabial kıvrımlar (gülümseme çizgileri), marionette çizgileri ve dudaklar bulunur. Enjeksiyonlar genellikle hızlı ve nispeten ağrısızdır ve anestezi gerekmez.

4. Sonuçlar: Dermal dolgularla yapılan ışık dolgusunun etkileri genellikle anında görülür ve tedavi edilen bölgelerde hacim ve pürüzsüzlükte gözle görülür iyileşmeler sağlanır. Hastalar enjeksiyon bölgelerinde hafif şişlik, kızarıklık veya morarma yaşayabilir ve bu durum genellikle birkaç gün içinde düzelir. Işık dolgusunun sonuçları, kullanılan dolgu türüne ve metabolizma ve yaşam tarzı alışkanlıkları gibi bireysel faktörlere bağlı olarak birkaç aydan bir yıl veya daha uzun sürebilir.